جواهرى باشكوه

هرويه روپچيچ موسيقى دان و سفرنامه نويس اهل كرواسى در سال ٢٠١٨ م (١٣٩٦ش) با همسرش سوار بر موتور سفر ٣٠ روزه اى را به ايران براى دومين بار داشته است. خاطرات و آنچه در ايران ديده است را در اين كتاب نوشته و از ايران با عنوان "جواهرى باشكوه" ياد كرده است. كتاب در مدت كوتاهى در كشور كرواسى در صدر سفرنامه هاى پرفروش و پرخواننده قرار مى گيرد كه با همت سفير ايران دكتر پرويز اسماعيلى اقدامات لازم براى ترجمه و انتشار آن توسط موسسه مطبوعاتى جام جم صورت مى گيرد.

نويسنده با موتور خود به بسيارى از كشورهاى ۵ قاره سفر كرده است اما مى نويسد؛
"در هيچ كجا در سفرهايم مردمى به مهمان دوستى و خوبى شما (ايرانيان )نديده ام و اين با ارزش ترين خصوصيت شماست".
او درباره ديدنى هاى ايران و شهرها و روستاهايی كه در طول يك ماه ديده است آنقدر توصيفات زيبايی را بيان مى كند كه براى ما ايرانيانى كه كشور خودمان را خوب نديده ايم بس جالب و جذاب است. او از وجود امنيت بالا در ايران و ارزانى و وفور كالا و خدمات كه صد البته در قياس با دلار و يورو مطرح مى كند و تعجب مى كند كه چرا اين همه بنزين در ايران ارزان است .؟!

نويسنده به ظلم غرب در حق ايران و ترس و هراسى كه در رسانه ها و افكار عمومى دنيا مطرح است در جاى جاى كتاب اشاره مى كند و مى نويسد؛
"قدرت پروپاگاندا غربى ها  باعث شده بود حتى آشنايان ما هم فكر كنند ما ديوانه شده ايم كه جرئت پيداكرده ايم تا جانمان را كف دستمان بگيريم و به دهان شير برويم...".!؟

مطالعه اين قبيل آثار امروزه براى دست اندكاران سياست خارجى، ميراث فرهنگى و گردشگرى، دست اندركاران حوزه ارتباطات و فرهنگ و هنر و آموختن روش هاى كاربردى تر و تاثيرگذارتر براى معرفى تاريخ و تمدن ايران و جاذبه ها و اماكن زيارتى، سياحتى و تاريخى و جذب توريسيم و رونق كسب و كارها معنا و مفهوم ديگرى دارد.

اين قبيل نويسندگان و توريست ها را بايد در سراسر دنيا شناسايي واز آنان به عنوان سفيران افتخارى ايران تجليل ومعرفى  كرد و يك شبكه بزرگ انسانى به وسعت جهان تشكيل داد.

دوران پساكرونا دوران سونامى سفرهاى داخلى و خارجى است. نوروز ١٤٠١ شاهد بخشى از آن در كشور بوديم كه ضعف زير ساخت ها بشدت خودنمايی كرد. در برنامه هفتم توسعه "ميراث فرهنگى، گردشگرى و صنايع دستى" بايد از جايگاه شاخص و ممتازى برخوردار باشد. راه مقابله با ايران هراسى، رونق كسب و كارها، جذب توريسيم و افزايش ثروت ملى بى ترديد در اين امر نهفته است.