هر خانه، دری دارد. خانه‌ی محبوب نسل های متمادی بچه های ایران یعنی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم دری دارد. آن در، کتابخانه‌ است. همه‌ی ما در دوران کودکی و نوجوانی از همین در وارد دنیای زیبا و رویایی کانون شده ایم. امروز هم بچه ها از طریق کتابخانه ها به کانون می پیوندند. از بدو تأسیس کانون تا کنون، این مربیان دلسوز و کاردان کتابخانه های آن بوده اند که بچه ها را به قافله‌ی ادبیات و هنر پیوند داده اند.
شنیده ام قرار است کتابخانه های کانون واگذار شود. این کار یعنی بستن درهای قدیمی کانون به روی کودکان و نوجوانان ایران. به عنوان کسی که عمرش را وقف ادبیات کودک و نوجوان کرده است، از مسئولان محترم می خواهم دست نگه دارند. تصویب این پیشنهاد عجیب و‌ خطرناک برای فرهنگ، هنر و ادبیات کودک پیامدهای فاجعه باری خواهد داشت. کانون با همه‌ی نهادها و دستگاه های فرهنگی دیگر تفاوت ماهوی دارد. با یک بخشنامه نمی شود سرنوشت این نهاد پاک و پرثمر را به خطر انداخت. لطفا دست از سر کانون بردارید و آن را به اهلش بسپارید.

 افشین علا