دکتر علی دارابی

يک ضارب غير ايرانى در حرم امن امام رضا(ع) با سلاح سرد به سه روحانى حمله ور شد و آنها را با ضربات متعدد كارد سلاخى كه تاكنون دو نفر آنها حجت الاسلام دارايی و اصلانى به شهادت رسيده اند و جناب پاكدامن روحانى سوم هم حال وخيمى دارد.
 در اين باره چند نكته قابل توجه است؛

١- انگيزه ضارب ياضاربان هر چه باشد محكوم و مطروداست. گفته شده است جانى تكفيرى بوده و مصاحبه ها و كليپ هاى منتشره از وى گوياى اين مساله است كه رسيدگى و صدور حكم در صلاحيت دادگاه خواهد بود كه مردم منتظر شديد ترين حكم هستند تا هم نقش بازدارنده داشته باشد و هم عبرت آموز براى ديگران تا اين اقدامات جنايتكارانه براى هميشه ريشه كن شود. 

با اين همه نبايد اين حادثه دستمايه اختلاف افكنى جديد ميان شيعه و سنى و يا ايرانى و افغانى شود. اين جنايت را بايد در رويكردى تكفيرى - وهابيتى مورد بررسى قرارداد.

٢- مسئولان امنيتى و حفاظتى آستان قدس رضوى بى شک مسئول مستقيم و پاسخگوى اين كوتاهى و يا قصور هستند و جاى هيچ اغماض و چشم پوشى ندارد. امنيت حرم رضوى خود يک مساله اساسى است كه نبايد هيچ وقت دستكم گرفته شود.

٣- حوزه هاى علميه و روحانيت در تاريخ ايران همواره به مثابه سرمايه اجتماعى و از مردمى ترين تشكل ها محسوب ميشود.

در همه فراز و فرودهاى تاريخى و اجتماعى راهنما، حامى، همراه و خادم مردم بوده است. در دوران دفاع مقدس جمع زيادى از آنان در جبهه هاى جنگ عليه دشمن بعثى به شهادت رسيدند عده اى از آنان اسير و جانباز شدند.

حجت الاسلام اصلانى كه در اين حادثه شهيد شد خود رزمنده و برادر دو شهيد سرفراز دوران جنگ تحميلى بود.

٤- اين حوادث و رخدادها در عين حال مملو از درس ها و عبرت آموزى است. بسيار بجاست حوزه هاى علميه و روحانيت شريف و متعهد همانطور كه استاد شهيد مرتضى مطهرى (ره) فرمود خود در نقش اصلى و با صلاحيت ترين نهاد به آسيب شناسى نهاد روحانيت، چالش ها، فرصت ها و مطالباتى كه افكار عمومى از آنها دارند پيشگام شود.